Takumi-kun
Series II : Rainbow Glass (SUB THAI)
ทาคุมิคุงซี่รีย์
2
: ความงามของกระจกสีรุ้ง
Credit By : [801 - Club ] สำหรับซับไทย
![](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_srUOZ44s5HFouo5IqkRAvYXzZdtD-LpMnosFiNy_8qvVqGMUGV-U8askaDgaP0rIern8Hkhy4920GMt3SI4PnYFiHd4KaTg2rVd_I_DGyR5B9Nkg4FWB7vbwTGBxzsbviGH5RwRa-Gktaxn-dYPdPupLhfrd8O7iTQ=s0-d)
![](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_v4klN6HSTRxm6A8BvOvhWK0YSnLI-fPI5an_Fp98-Tr61iTGaMvcQ168Sh-KI5zGCiZtWebDAF7AmC7Xa99Jt-w9U9Jkb4WEt7eCSHIUEAVjpXDoXn5ajbKQh9qG_5w3nj8emELhdySp0Wyzn4HUiYr_l30Gu3mw=s0-d)
ทะคุมิสามารถผ่านเรื่องราวต่างๆมาได้ด้วยดีกับกิอิจิ
แต่แล้ววันหนึ่งกิอิจิจะจัดงานปาร์ตี้วันฮาโลวีนขึ้นโดยให้ทะคุมิไปชวนเด็กปี1 ชื่อโมะริตะ โทะรุ โดยกิอิจิ ให้เหตุผลว่า งานเลี้ยงจะขาด
"นางเอก"
ได้ยังไง ทำให้ทะคุมิเริ่มไม่มั่นใจว่ากีคิดอะไรกับโทะรุกันแน่
จนถึงวันงานกิอิจิให้ทะคุมิเล่นเปียโนให้คนในงานฟัง
แต่เขาเหลือบไปเห็นมือของกิอิจิ
จับอยู่ที่บ่าของโทะรุ
จึงวิ่งออกไป ทั้งๆที่แท้จริงแล้วกิอิจิจะสื่อความระหว่าง
ทะเคะชิ ซุซุกิ กับ โมะริตะ โทะรุ (เพราะว่าศีรษะของซุซุกิบังมือของกิอิจิข้างที่จับบ่าของซุซุกิไว้ด้วย)
เมื่อทั้ง2 สามารถปรับความเข้าใจกันได้
วันหนึ่งซุซุกิ
ต้องออกจากโรงเรียนไป
ทะคุมิสงสัยจึงไปถามกิอิจิ
เขาจึงตอบด้วยน้ำตาว่า
ซุซุกิ กำลังจะตาย เขาเป็นโรคชนิดหนึ่งทำให้กล้ามเนื้อแข็งตัว
และลามไปถึงกระดูก
ทำให้สูญเสียการควบคุมตัวเอง
และเกี่ยวพันถึงระบบหายใจของซุซุกิด้วย
ก่อนที่ซุซุกิจะเขาโรงเรียนนี้พ่อแม่และหมอต่างห้ามไม่ให้เข้ามาเรียน
แต่สุดท้ายก็ยอม
ผ่านไปหลายวันทั้งคู่เดินทางไปเยี่ยมซุซุกิที่โรงพยาบาล
ปรากฏว่าอาการของซุซุกิคุงดีขึ้นมากแล้ว
แต่แล้ววันหนึ่ง
อะไคเคะ โชโซ ก็รีบมาเคาะประตูห้องปลุกทั้งคู่
และก็ต้องประหลาดใจเมื่อได้ทราบข่าวว่าอาการของซุซุกิทรุดหนักลงมาก
อาจอยู่ได้แค่วันนี้หรือพรุ้งนี้เท่านั้น
กิอิจิจึงตั้งใจจะออกไปหาซุซุกิที่โรงพยาบาลแต่ปรากฏว่าเด็กที่ชื่อโมะริตะ
หายตัวไปจึงไม่มีอาจารย์คนไหนฟังเรื่องจากกิอิจิเลย
เมื่อโมะริตะไปถึงที่โรงพยาบาลเขาหยุดอยู่หน้าห้องผู้ป่วยของซุซุกิ
ก่อนจะวิ่งออกไปด้านล่างของตึกที่ซุซุกิพักอยู่แล้วหยิบกระจกสองแผ่นขึ้นมาซ้อนกันทำให้เกิดรุ้งกินน้ำฉายเข้าไปในห้องของซุซุกิ เขาจึงฝันเหมือนเห็นโมะริตะคุงมาจับมือเขา
แล้วจากนั้นซุซุกิก็จากไปอย่างสงบ
ทะคุมิกับฮะยะมะ
ได้จดหมายของซุซุกิที่เขียนไว้ให้เพื่อนๆที่ชิโตะทุกคน
เนื้อความข้างในบอกว่าขอขอบคุณที่ทำให้ผมมีความสุขมาตลอด
1
ปีครึ่งที่ชิโตะ
ตัวละคร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น